Makine Endüstrisi için Temeller: Vites ve dişli iletiminin temel bilgisi, hızlı bir şekilde öğrenin!

Dişli şanzımanı Mekanik iletimde en yaygın olarak kullanılan iletim formudur. Dişli iletimi, güç ve hareketi iletmek için iki dişlinin dişli dişlerinin birbirleriyle örtülmesi için kullanılmasını ifade eder. Dişli ekseninin nispi konumuna göre, dişli iletimi şunlara ayrılır: paralel eksen silindirik dişli şanzımanı, kesişen eksen eğim dişli şanzımanı ve kademeli eksen spiral dişli şanzımanı. Genel olarak, dişli iletimi kompakt yapı, yüksek verimlilik, güvenilir çalışma ve uzun ömür özelliklerine sahiptir.

Dişliler dişli iletim sistemlerinin temel bileşenleridir. Dişlilerin tasarımı, üretim kalitesi ve malzeme seçimi, tüm iletim sisteminin performansını, verimliliğini ve ömrünü doğrudan etkiler. Peki, bir vites tam olarak nedir? Üretim süreci ve dişlilerin malzemeleri nasıl seçilir? Dişli arızası nasıl önlenir?

(1) Viteslerin temel özellikleri

Dişliler mekanik şanzımanlarda yaygın olarak kullanılır. Bunlar, dişler arasındaki ağ boyunca güç ve tork ileten belirli diş şekillerine sahip diskler veya silindirlerdir. Ortak dişli türleri esas olarak aşağıdaki 3 türü içerir:

A. Silindirli dişli

Silindirik dişliler, dişleri silindirik ile en yaygın dişli tiplerinden biridir. Diş çizgisinin şekline göre, silindirik dişliler düz dişlere, sarmal dişlere ve balıksırtı dişlerine bölünebilir. Silindirik dişliler kararlı şanzıman, güçlü yük taşıma kapasitesi ve kolay üretim özelliklerine sahiptir.

B. Eğim

Eğimli dişlilerin dişli şekli koniktir ve genellikle kesişen şaftlar arasında iletim için kullanılır. Eğim dişlileri stabil iletim oranı ve kompakt yapı avantajlarına sahiptir, ancak üretimi zordur.

C. Solucan tekerleği

Solucan dişli, solucanın spiral bir dişli olduğu ve solucan dişlisinin sarmal dişli ile benzer olduğu özel bir dişli iletimi biçimidir. Solucan ve solucan dişli iletimi, büyük iletim oranı, kompakt yapı ve iyi kendi kendine kilitlenen özelliklerin özelliklerine sahiptir, ancak iletim verimliliği nispeten düşüktür.

(2) Dişli üretim süreci ve malzeme seçimi

Dişlilerin işleme yöntemleri arasında diş fıstığı, diş takma, diş sokma, diş taşma, diş taşlama vb.

Dişlinin doğruluk seviyesine ve parti boyutuna göre, dişlinin işlem akışı kaba işlemeyi, ısıl işlemi, kaplamayı ve diğer aşamaları içerir;

Dişliler için yaygın malzemeler arasında karbon çeliği, alaşım çelik, dökme demir, metalik olmayan malzemeler vb. Örneğin, karbon çeliği iyi kapsamlı özelliklere ve daha düşük maliyetlere sahiptir ve alaşım çelik daha yüksek mukavemet ve aşınma direncine sahiptir.

Dişli malzemeleri seçerken, dişlilerin stres koşulları, çalışma ortamı ve doğruluk gereksinimleri gibi faktörlere göre uygun malzemeler seçilmelidir. Performans gereksinimlerini karşılamak için öncülünde, üretim maliyetlerini ve çevre kirliliğini azaltmak için düşük karbonlu, çevre dostu ve yapımı kolay materyallerin kullanılması öncelik verilmelidir.

Dişllerin ısıl işlem süreci, sertliği, aşınma direncini, yorgunluk direncini vb. Dişlelerin iyileştirebilen söndürme, temperleme, karbürizasyon, nitriding vb. İçerir. Doğru ısı işlem sürecinin dişli ömrünü ve güvenilirliğini önemli ölçüde artırabileceğini belirtmek gerekirken, yanlış ısıl işlem süreci dişlinin erken başarısızlığına yol açabilir. Bu nedenle, ısıl işlem sürecini formüle ederken, malzeme, boyut, doğruluk ve dişlinin diğer faktörleri tam olarak dikkate alınmalıdır.

(3) Başarısızlık biçimi ve dişli prensibi analizi

Dişlilerin arıza formları esas olarak diş yüzeyi aşınması, diş yüzeyi çukuru, diş yüzeyi tutkalı ve diş kökü kırığı içerir. Diş yüzeyi aşınması, uzun süreli kontak ve sürtünme nedeniyle diş yüzeyinin kademeli olarak aşınmasını ifade eder, bu da dişli doğruluğu ve artan gürültü ile sonuçlanır;

Diş yüzeyinin çukurlaşması genellikle diş yüzeyinin temas stresinin yüksek hızlı ağır yükleme altında malzeme yorgunluğu sınırını aşması, küçük çatlaklara neden olan ve yavaş yavaş genişlemesi, çukur korozyonu oluşturması; Yapıştırılmış diş yüzeyi, yüksek hızlı ağır yükleme ve zayıf yağlama altında diş yüzeyinin aşırı lokal sıcaklığını ifade eder, bu da metal yapışma ve yırtılma ile sonuçlanır. Dişli kırılmasına genellikle aşırı yük veya yorgunluk gerilimi konsantrasyonundan kaynaklanır, çatlaklar dişlerin köklerinde meydana gelir ve yavaş yavaş genişleyerek dişli kırılmasına neden olur.

Endüstriyel ve mekanik uygulamalarda, dişli arızasını önlemek için aşağıdaki dört ölçüm kullanılabilir.

A. Doğru Malzemeyi Seçin

Dişlinin çalışma koşullarına ve gereksinimlerine göre, yüksek mukavemetli, yüksek aşınma direncine ve yüksek yorgunluk direncine sahip malzemeler seçin.

B. Yağlama koşullarını optimize et

Diş yüzeyinin sıcaklık ve sürtünme katsayısını azaltmak ve aşınma ve tutkal fenomenlerini azaltmak için uygun yağlayıcılar ve yağlama yöntemlerini kullanın.

C. İşleme doğruluğunu geliştirin

Dişli işleme doğruluğunu artırarak diş yüzeyi pürüzlülüğünü azaltın ve sürtünme ve aşınmayı azaltın.

D. Bakım ve bakımı güçlendirin

Dişlilerin aşınmasını düzenli olarak kontrol edin, hasarlı dişlileri zamanında değiştirin ve ekipmanı iyi durumda tutun. .